معنی بیماری تنفسی
حل جدول
فارسی به انگلیسی
Respiratory
افشانه تنفسی
Inhalator
بیماری
Affection, Complaint, Disease, Disorder, Ill, Illness, Malady, Patho-, Sickness
الکل سنج تنفسی
Breathalyzer
برگشت بیماری
Relapse
بستر بیماری
Sickbed
گرفتن بیماری
Contract
بیماری ها
توضیح کلی
بیماری سلیاک عبارت است از یک بیماری آلرژیک در روده کوچک، که توسط گلوتن (یک نوع پروتئین که در اغلب غلات وجود دارد) ایجاد می‌شود. در این بیماری، روده کوچک نمی‌تواند مواد مغذی را به خوبی جذب کند. اغلب موارد بیماری سلیاک، ارثی هستند. بیماری سلیاک مسری یا سرطانی نیست. این بیماری معمولاً به هنگام دوران شیرخوارگی یا اوایل کودکی (دو هفتگی تا یک سالگی) آغاز می‌شود. امکان دارد علایم هنگامی ظاهر شوند که کودک اول بار شروع به خوردن غذاهای حاوی گلوتن می‌کند. در بزرگسالان، علایم ممکن است به تدریج و در عرض چند ماه یا حتی چند سال پدیدار شوند.
علایم شایع
کاهش وزن یا آهسته شدن روند وزن گرفتن یک شیرخوار بعد از اضافه کردن غلات به رژیم غذایی
بی‌اشتهایی
مدفوع شل، کم رنگ، حجیم و بدبو؛ دفع گاز زیاد
تورم شکم؛ درد شکم
ظاهر عمومی نشاندهنده نرسیدن مواد مغذی به حد کافی
زخم دهانی
کم‌خونی یا کمبود ویتامین، همراه با خستگی، رنگ پریدگی، بثورات پوستی، یا درد استخوان
قوس برداشتن مختصر پاها (پا پرانتزی) در کودکان
خستگی مبهم، از نفس افتادن زودهنگام
تورم پاها
علل
بیماری سلیاک یک بیماری مادرزادی است که به علت عدم تحمل به گلوتن ایجاد می‌شود. گلوتن پروتئینی است که در اغلب غلات وجود دارد.
عوامل افزایش دهنده خطر
سابقه خانوادگی بیماری سلیاک
حاملگی
سایر آلرژی‌ها
پیشگیری
در حال حاضر نمی‌توان از آن پیشگیری به عمل آورد.
عواقب مورد انتظار
با رعایت یک رژیم سفت و سخت فاقد گلوتن، می‌توان انتظار یک زندگی طبیعی را در اغلب بیماران داشت. روند بهبود در عرض 3-2 هفته آغاز می‌شود.
عوارض احتمالی
در موارد نادر، حذف گلوتن از رژیم غذایی با بهبودی سریع همراه نخواهد بود.
درمان
اصول کلی
تشخیص قطعی با نمونه‌برداری مسجل می‌شود. برای این کار، نمونه بافتی کوچکی از روده کوچک برداشته می‌شود. امکان دارد سه بار نمونه‌برداری انجام شود. یک بار زمانی که گلوتن در رژیم غذایی وجود دارد، یک بار زمانی که گلوتن از رژیم غذایی حذف شده است، و دفعه سوم زمانی که دوباره گلوتن در رژیم غذایی گنجانده می‌شود.
تنها انتخاب درمانی، حذف کردن گلوتن از رژیم غذایی است.
داروها
آهن و اسیدفولیک برای کم‌خونی
کلسیم و مکمل‌های ویتامینی در صورت کمبود
امکان دارد داروهای کورتیزونی خوراکی برای کاهش پاسخ التهابی بدن در موارد حمله شدید بیماری تجویز شوند
بیماری مِنِیر
شرح بیماری
بیماری مِنِیر افزایش مایع درون مجاری نیم‌دایره گوش داخلی که مسؤول حفظ تعادل هستند. افزایش مایع با بالا بردن فشار در گوش داخلی، باعث اختلال تعادل و گاهی کاهش شنوایی می‌شود. در 85%-80% موارد، تنها یک گوش درگیر می‌شود. منیر معمولاً بزرگسالان سنین 60-30 سال را مبتلا می‌سازد و در خانم‌ها مختصری شایع‌تر از آقایان است.
علایم شایع
علایم زیر در طی هر حمله حاد بیماری بروز می‌کنند:
منگی شدید
سرگیجه (احساس بیمار به‌صورت چرخیدن به دور محیط یا چرخیدن محیط به دور وی).
همهمه در گوش مبتلا به صورت صدای زنگ یا وزوز
کاهش شنوایی که با هر حمله تشدید می‌گردد. علایم احتمالی همراه علایم فوق عبارتند از:
استفراغ
تعریق
حرکات پرشی چشم‌ها
اختلال تعادل
علل
علت دقیق آن نامشخص است. علت پیشنهادی عبارتست از واکنش گوش داخلی نسبت به آسیب‌های مختلف. در این بیماری افزایشی در میزان مایع لابیرنت غشایی (کانال‌هایی در گوش داخلی که مسؤول کنترل تعادل هستند) دیده می‌شود.
عوامل تشدید کننده بیماری
استرس
آلرژی
مصرف زیاد نمک
پر سر و صدا بودن محیط زندگی یا کار
پیشگیری
تا حد امکان از عوامل خطرساز فوق‌الذکر اجتناب کنید.
عواقب موردانتظار
حمله‌های بیماری منیر سال‌ها تکرار می‌شود. برخی علایم آن قابل کنترل است. این بیماری با وجود آزاردهنده بودن، تهدیدی برای حیات محسوب نمی‌شود.
عوارض احتمالی
کاهش شنوایی دایمی
وزوز مزمن گوش
درمان
اصول کلی
بررسی‌های تشخیصی ممکن است شامل آزمایش‌های خون جهت رد سایر بیماری‌ها، آزمون‌های شنوایی مختلف، و ام‌آرآی برای رد تومور عصب شنوایی باشد.
درمان این بیماری معمولاً شامل استراحت و تجویز داروهایی برای کنترل علایم است.
از خیره شدن به منبع نور و کتاب خواندن در طی حملات خودداری کنید.
در برخی بیماران دچار منیر مزمن ممکن است از اقدام جراحی بر روی لابیرنت مبتلا استفاده شود.
داروها
برای درمان حمله حاد، آتروپین یا دیازپام وریدی، یا برچسب پوستی اسکوپولامین ممکن است تجویز گردد.
داروهای ضدتهوع برای برخی بیماران ممکن است سودمند باشد.
داروهای آرام‌بخش برای کاهش منگی ممکن است سودمند باشد.
آنتی‌هیستامین‌ها در برخی بیماران سبب تخفیف علایم می‌گردند.
داروهای ادرارآور به منظور کاهش مایع در گوش داخلی تجویز می‌گردند.
بیماری هوچکین
شرح بیماری
بیماری هوچکین عبارت است از سرطانی شدن قسمت مرکزی گره‌های لنفاوی. این بیماری در واقع یک نوع لنفوم است. این بیماری، لنفوسیت‌ها (نوعی گلبول سفید)، گره‌های لنفاوی (گره‌هایی که عفونت را کنترل و مواد ایمنی‌زا برای بدن درست می‌کنند) و طحال (در واقع یک گره لنفاوی بزرگ است) را درگیر می‌سازد. بیماری هوجکین می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما در بزرگسالان جوان و نیز افراد مسن شایع‌تر است. این بیماری در کودکان زیر 10 سال نادر است.
علایم شایع
خارش در تمام بدن
گره‌های لنفاوی متورم، بدون درد به هنگام لمس، با قوام لاستیکی و بدون چسبندگی به یکدیگر هستند. این گره‌های بزرگ شده در هر کجای بدن می‌توانند باشند اما در زیر بغل یا کشاله ران بیشتر دیده می‌شوند.
تب و عرق ریزش شبانه به‌طور متناوب
کاهش وزن
زردی چشم‌ها و پوست
احساس کسالت
کم‌خونی
خونریزی گوارشی
علل
ناشناخته است، اما تحقیقات نشان دهنده آن هستند که یک عفونت ویروسی ممکن است دخیل باشد.
عوامل تشدید کننده بیماری
نقص ایمنی (اکتسابی یا ارثی)
پیشگیری
راه خاصی برای پیشگیری از آن وجود ندارد.
عواقب مورد انتظار
اگر زورد تشخیص داده و درمان شود، معمولاً با اشعه درمانی و داروهای ضد سرطان قابل معالجه است. با درمان، میزان بقای 10 ساله 80% است. پتانسیل بهبودی برحسب نوع سلول‌هایی که در نمونه‌برداری از گره لنفاوی دیده می‌شوند متغیر است.
عوارض احتمالی
گسترش سرطان به سایر نقاط بدن
ناباروری در مردان در اثر درمان
بیماری‌های قلب یا ریه، کم‌خونی، کم‌کاری تیرویید، و عفونت‌ها
درمان
اصول کلی
بررسی‌های تشخیصی ممکن است شامل آزمایش خون و مغز استخوان، لنفانژیوگرام (روشی تشخیصی که با تزیق ماده حاجب به درون مجاری لنفاوی و عکس‌برداری با اشعه ایکس دستگاه لنفاوی بررسی می‌شود)، نمونه‌برداری از گره‌های لنفاوی، سی‌تی اسکن قفسه سینه و شکم، و عکس‌برداری از قفسه سینه
سعی کنید در مورد درمان بیماری و شانس معالجه خود مثبت بیاندیشید. داشتن دیدگاه ذهنی خوب و مثبت کمک بسیار مهمی در بهبود بیماری است.
درمان ممکن است به طریق زیر انجام گیرد: تنها اشعه درمانی (استفاده از امواج پرانرژی [تولید شده توسط دستگاه‌های اشعه ایکس مخصوص، دستگاه‌های کبالت و سایر دستگاه‌ها] برای درمان بعضی از انواع سرطان)، شیمی درمانی (درمان سرطان با تزریق داروهایی که سلول‌های سرطانی را بدون آسیب رساندن به بافت سالم از بین می‌برند)، یا ترکیب این دو روش
بهداشت مناسب و دهان در جلوگیری از بروز زخم‌های دهانی به هنگام شیمی‌درمانی مؤثر است.
مردانی که تحت درمان قرار می‌گیرند ممکن است تمایل داشته باشند که اسپرم خود را ذخیره کنند تا اگر نابارور شوند بتوانند با روش‌های کمکی بچه‌دار شوند.
داروها
داروهای ضد سرطان. داروها ممکن است باعث اثرات جانبی یا واکنش‌های نامطلوب در بعضی از بیماران شوند. علایم جدید ممکن است به علت دارو، خود بیماری اصلی، یا بروز یک بیماری جدید پدید آیند. اثرات جانبی ناشی از دارو معمولاً با سازگار شدن بدن با آن یا قطع دارو ناپدید می‌شوند.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
تا حدی که قدرتتان اجازه می‌دهد فعال بمانید
بیماری لایم
شرح بیماری
بیماری لایم یک اختلال التهابی که خصوصیات آن عبارت است از یک بثور پوستی که به دنبال آن پس از هفته‌ها تا ماه‌ها علایم مربوط به دستگاه عصبی مرکزی، دستگاه قلب و عروق و مفاصل ظاهر می‌گردد. اکثر افراد مبتلا به بیماری لایم دچار ناخوشی شدید نیستند. این عارضه می‌تواند یک بیماری خودمحدودشونده بوده و بدون درمان برطرف شود.
نام بیماری لایم برگرفته از محلی است که اولین بار این بیماری در آنجا توصیف شد. این بیماری در کودکان اغلب با آرتریت روماتویید جوانان اشتباه می‌شود. بیماری لایم هنوز یک بیماری ناشایع است.
علایم شایع
یک برآمدگی پوستی کوچک قرمز (پاپول) بر روی پوست ران، باسن یا زیر بغل که تا اندازه 50 سانتی‌متر رشد کرده و معمولاً رشد آن با پاک شدن قسمت مرکزی ضایعه همراه است. این ضایعه ممکن است به صورت متعدد ظاهر شود.
در مراحل بعد (بروز هریک از موارد زیر):
درد و ناراحتی عضلانی
خستگی و خواب‌آلودگی
تب و لرز
نقص گردنی همراه سردرد
درد پشت
تهوع و استفراغ
گلودرد
بزرگی طحال یا گره‌های لنفاوی
درد مفصلی مهاجر، که نهایتاً با قرمزی و گرمی مفصل همراه است.
بزرگی قلب و اختلالات ریتم قلب
علل
عفونت با یک اسپیروکت (نوعی باکتری)، به نام بورلیا بورگدورفری، که در اثر گزش کنه گوزن به انسان منتقل می‌شود. بسیاری بیماران گزش کنه در محل ایجاد ضایعه را سه روز تا چهار هفته قبل از پیدایش ضایعه پوستی گزارش می‌کنند.
عوامل تشدید کننده بیماری
جاهایی که کنه‌ها در آنجا فراوانند، نظیر علفزار یا بوته‌زار
پیشگیری
استفاده از لباس‌های محافظ دارای یقه و سرآستین تنگ
استفاده از ترکیبات مؤثر دفع‌کننده حشرات نظیر دی‌ای‌ای‌تی 100% در نواحی دارای کنه
برای سگ و گربه خانگی خود از گردن‌بندهای حاوی مواد دفع‌کننده کنه استفاده کنید.
بررسی دقیق پوست و برداشتن کنه‌های یافت شده در سطح پوست.
عواقب موردانتظار
ضایعه پوستی در برخی بیماران با درمان در عرض ده روز قابل علاج بوده و این درمان ممکن است از بروز سایر علایم جلوگیری کند. در غیر این صورت، علایم مفصلی و علایم مربوط به دستگاه عصبی مرکزی و دستگاه قلبی عروقی معمولاً به آهستگی در عرض 3-2 سال بطرف می‌گردند. علایم اغلب پس از چند سال، بدون گزش مجدد کنه، عود می‌کنند.
عوارض احتمالی
نارسایی احتقانی قلب
تغییر شکل دایمی مفصل
آسیب مغزی دایمی (نادر)
اختلال اعصاب خارج مغزی (نوروپاتی محیطی)
درمان
اصول کلی
- انجام آزمایش‌های خون و نمونه‌برداری پوست (گاهی) جهت تشخیص
- درمان زودرس در پیشگیری آسیب عصبی و ایجاد آسیب‌های عصبی برگشت‌ناپذیر اهمیت دارد.
- استفاده از چوب زیربغل در راه رفتن برای برداشتن وزن از روی مفاصل مبتلا در صورت لزوم
- کمپرس گرم برای کاهش درد مفصلی با حمام داغ، یا استفاده از کیسه‌های گرم‌کننده، لامپ‌های گرمازا یا درمان با قرارگیری در معرض جریان‌های گردابی.
داروها
یک آنتی‌بیوتیک خوراکی به مدت 21-14 روز برای مراحل اولیه بیماری
آنتی‌بیوتیک وریدی ممکن است برای مراحل دیررس تجویز شود.
داورهای ضدالتهابی غیراستروییدی
داروهای کورتونی برای کاهش التهاب در قلب یا دستگاه عصبی مرکزی
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
تا برطرف شدن علایم التهاب فعال در بستر استراحت کنید. سپس فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری طبیعی خود را به تدریج از سر گیرید.
بیماری حرکت
شرح بیماری
بیماری حرکت یک عارضه ناخوشایند موقتی که در طی مسافرت بروز می‌کند و مشخصه آن منگی و دل‌آشوبه است. این اختلال مجاری نیم‌دایره گوش داخلی را درگیر می‌سازد. این مجاری پر از مایع مسؤول حفظ تعادل هستند.
علایم شایع
بی‌اشتهایی
تهوع و استفراغ
احساس حرکت دورانی
ضعف و بی‌تعادلی
گیجی
خمیازه
علل
مسافرت به ویژه سفر با هواپیما، قایق یا اتومبیل؛ سواری تفریحی و تاب سوار شدن در پارک‌ها، حرکت نامنظم سبب تغییراتی در مایع مجاری نیم‌دایره گوش داخلی می‌شود که پیام‌هایی به مرکز استفراغ در مغز مخابره می‌کند.
عوامل تشدید کننده بیماری
مسافرت
استرس
محیط دودآلود یا تهویه ناکافی محیط
مصرف الکل
تحریکات بینایی (جابه‌جا شدن افقی)
پیشگیری
- قبل یا در طی سفر از خوردن غذای حجیم یا مصرف الکل خودداری کنید.
- در نواحی با حداقل حرکت در هواپیما (معمولاً بر روی بال‌ها) و قایق بنشینید.
- در صورت امکان بر روی صندلی خود تکیه دهید.
- نفس‌های عمیق و آهسته بکشید.
- در صورت امکان از مکان‌هایی که در آن سیگار کشیده می‌شود دوری کنید.
- در هواپیما یا اتوبوس دستگاه تهویه بالای سر را روشن کنید تا هوا بهتر جریان پیدا کند.
- از مطالعه کردن خودداری کنید.
- قبل از مسافرت از داروهای پیشگیری‌کننده از بیماری مسافرت استفاده کنید.
- در بعضی خطوط هوایی روش‌های اصلاح رفتاری برای افرادی که دچار ترس از پرواز بوده یا بیماری مسافرت دارند ارایه می‌گردد. برای دریافت اطلاعات در این زمینه با خط هوایی مربوطه یا دفتر مسافرتی خود تماس بگیرید.
- عوامل روانی نیز در بیماری مسافرت دخیل‌اند. سعی نمایید قبل از عازم شدن به سفر نگرانی‌های خود را برطرف نمایید. در این باره خوش‌بین باشید. در صورتی که شغل یا شیوه زندگی شما ایجاب می‌کند که مرتب در سفر باشید و شما معمولاً دچار بیماری مسافرت می‌شوید برای دریافت روان‌درمانی یا مشاوره با متخصص مربوطه اقدام نمایید.
- یک روش درمانی پیشگیری‌کننده عبارتست از حساسیت‌زدایی (تمرین‌های خاص برای استفاده از چشم‌ها که ممکن است به جلوگیری از بروز علایم بیماری مسافرت کمک کند).
عواقب موردانتظار
در صورت تداوم علایم، پس از پایان سفر یا مدت کوتاهی پس از آن رفع می‌شوند.
عوارض احتمالی
از دست دادن آب بدن در اثر استفراغ
افتادن و آسیب‌های ناشی از بی‌تعادلی
درمان
اصول کلی
به محض بروز علایم، سعی کنید در یک اتاق تاریک استراحت کرده و یک دستمال خیس شده با آب خنک را بر روی چشم‌ها و پیشانی خود بگذارید.
جلوی استفراغ خود را نگیرید چرا که به تخفیف تهوع کمک می‌کند ولی خود را مجبور به استفراغ نکنید.
داروها
برای موارد خفیف، مسفر داروهای بدون نسخه نظیر دیمن‌هیدرینات (درامامین) یا مکلزین (بونین) قبل و در طی سفر ممکن است کافی باشد.
برای مسافرت ممکن است برچسب‌های پوستی اسکوپولامین تجویز گردد. پس از پایان سفر فوراً این برچسب‌های پوستی را بردارید؛ مصرف بلندمدت آن توصیه نمی‌شود.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
برای به حداقل رساندن علایم در طی سفر، در وضعیت تکیه داده استراحت کرده و نگاه خود را به یک جسم دور متمرکز کنید
بیماری پارکینسون
شرح بیماری
بیماری پارکینسون یک بیماری دستگاه عصبی مرکزی در بزرگسالان مسن‌تر که مشخصه آن سفتی عضلانی پیشرونده تدریجی، لرزش و از دست رفتن مهارت‌های حرکتی است. این اختلال هنگام رخ می‌دهد که نواحی خاصی از مغز توانایی خود در تولید دوپامین (یکی از ناقلین عصبی در مغز) را از دست می‌دهند.
علایم شایع
لرزش، به خصوص در حالت عدم حرکت اندام
سفتی عضلانی و کندی حرکت در کل بدن
راه رفتن نامتناسب به حالتی که پاها به زمین کشیده می‌شوند و فاصله پاها از هم بیشتر از حالت طبیعی است.
قامت خمیده
از بین رفتن حالت چهره
تغییرات صدا؛ صدا ضعیف و بم می‌شود.
اختلال بلع، آبریزش دهان
توانایی ذهنی تا مراحل پیشرفته بدون تغییر می‌ماند و در مراحل پیشرفته به آهستگی کاهش می‌یابد.
افسردگی، عصبی بودن
علل
علت این اختلال در اغلب موارد ناشناخته است. بعضی موارد آن ناشی از داروهایی نظیر فنوتیازین‌ها؛ آسیب مغزی؛ تومورها؛ آنسفالیت پس از آنفلوانزا؛ عفونت با ویروس‌های دارای رشد آهسته؛ یا مسمومیت با مونواکسیدکربن (احتمالاً) می‌باشد.
عوامل تشدید کننده بیماری
ناشناخته
پیشگیری
پیشگیری خاصی ندارد.
عواقب مورد انتظار
این بیماری در حال حاضر غیرقابل علاج محسوب می‌گردد. ولی، علایم آن با درمان قابل تسکین یا کنترل است. این بیماری طول عمر را چندان کاهش نمی‌دهد.
تحقیقات علمی علل و درمان این بیماری ادامه دارد و این امید وجود دارد که درمان‌های مؤثر و نهایتاً علاج‌بخش برای آن ارایه گردند.
تحقیقاتی که به بررسی پیوند بافت جنینی برای درمان این اختلال پرداخته‌اند نویدبخش درمان مؤثری در آینده بوده‌اند. با این درمان به نظر می‌رسد سلول‌های جدید تولیدکننده دوپامین در مغز با پیوند بافتی جنینی تشکیل گردند.
عوارض احتمالی
زوال عقل
پنومونی (ذات‌الریه)
یبوست شدید
احتباس ادرار ناشی از داروهای تجویز شده برای درمان این اختلال
افتادن و بروز شکستگی استخوانی
ناتوانی
درمان
اصول کلی
- هیچ آزمون تشخیصی برای اثبات بیماری پارکینسون وجود ندارد. تشخیص بیماری معمولاً مبتنی بر معاینه فیزیکی است. بررسی‌های طبی برای رد سایر اختلالات ممکن است توصیه گردد.
- اصول کلی مراقبت این بیماران عبارتند از درمان فیزیکی، امیدوارکردن و اطمینان دادن به بیماران، و درمان بیماری‌های همراه (نظیر افسردگی)
- روان درمانی یا مشاوره جهت کمک به کاهش افسردگی
- کار درمانی و گفتار درمانی ممکن است توصیه گردد.
- استفاده مکرر از حمام گرم و ماساژ دادن جهت پیشگیری از ایجاد سفتی عضلانی استفاده از ریش تراش برقی جهت اصلاح
- استفاده از کفش‌های بدون بند، نظیر کفش‌های راحتی، کفش‌های زیپ‌دار یا کفش‌های چسبی
- محیط منزل را طوری طراحی کنید که از افتادن و آسیب‌دیدگی جلوگیری شود.
- محدودیت‌های تدریجی بیماری ممکن است باعث عاجز شدن بیمار گردد. برای یافتن راه‌هایی جهت حفظ عملکرد و کارآیی خود از مشاوره تخصصی و اعضای خانواده کمک بگیرد.
داروها
داروهای آنتی‌کولینرژیک؛ آنتی‌هیستامین‌ها؛ داروهای ضدلرزش، نظیر آمانتادین؛ یا داروهای ضدپارکینسون از قبیل بروموکریپتین، لوودوپا و کاربی‌دوپا. سلژیلین برای به حداکثر رسیدن اثربخشی لوودوپا و کاربی دوپا تجویز می‌شود. همه این داروها لرزش و سفتی عضلانی را کاهش می‌دهند ولی اغلب عوارض جانبی قابل توجهی نیز دارند.
بیماری آلزایمر
توضیح کلی
بیماری آلزایمر عبارت است از یک بیماری مغزی که مشخصه آن رو به زوال گذاشتن تدریجی توانایی‌های ذهنی است. نوع سریعاً پیشرونده آن در سنین 45-36 سالگی بروز پیدا می‌کند. نوع تدریجاً پیشرونده آن که در آن علایم به کندی حدوداً در سنین 70-65 سالگی شروع می‌شود.
علایم شایع
مراحل اولیه:
فراموشی وقایع اخیراً اتفاق افتاده
دشواری فزاینده در انجام کارهای نیازمند قوه عقلانی مثل وظایف شغلی، رسیدگی به امور مالی، یا مدیریت خانه
تغییرات شخصیتی، از جمله ناتوانی در کنترل هیجانات و اختلال در قضاوت مراحل بعدی:
مشکل در انجام کارهای ساده مثل انتخاب لباس، یا انجام محاسبات ساده ریاضی
ناتوانی در شناسایی افراد آشنا
بی‌علاقگی به بهداشت شخصی یا ظاهر فرد
مشکل در غذا خوردن
گرفتن حالت تهاجمی و انکار اینکه اصلاً مشکل وجود دارد.
از دست دادن خودداری جنسی
گم شدن در خیابان
اضطراب و بی‌خوابی مراحل پیشگیری:
از دست دادن کامل حافظه، کلام، و عملکرد عضلانی (از جمله کنترل ادرار و مدفوع). در این حالت فرد نیاز به مراقبت و نظارت کامل دارد.
حالت تهاجمی شدید
علل
آسیب برگشت‌ناپذیر یا از دست رفتن سلول‌های مغز به علل ناشناخته
عوامل افزایش دهنده خطر
سابقه خانوادگی بیمار آلزایمر
پیرشدن
پیشگیری
هیچ‌گونه روش خاصی برای پیشگیری وجود ندارد.
عواقب مورد انتظار
این بیماری در حال حاضر غیرقابل درمان است و درمان فقط برای بهبود علایم انجام می‌شود. تحقیقات وسیعی در زمینه علل و درمان آن در حال انجام است، بنابراین امید به پیدا کردن درمان قطعی آن وجود دارد.
عوارض احتمالی
کاهش مقاومت به عفونت‌ها، به خصوص ذات‌الریه و مننژیت.
حملات صرعی و کما (نادر است).
درمان
اصول کلی
اگر یکی از اعضای خانواده دچار این بیماری است، حالت خصومت آنها را به خود نگیرید.
محیط خانه را طوری تغییر دهید که فرد بیمار دچار آسیب بدنی نشود.
اگر مراقبت از یکی از اعضای خانواده که دچار این بیماری است را به عهده دارید، از دیگران درخواست کمک کنید تا بتوانید به خود استراحت دهید. از اینکه نیاز به استراحت و فراغت دارید احساس گناه نکنید حتی اگر بیمار از این مسأله احساس رضایت نداشته باشد.
اگر گروه حمایتی برای خانواده بیماران آلزایمر وجود دارد به آن بپیوندید و اگر وجود ندارد به ایجاد آن اهتمام ورزید.
افراد مراقبت‌کننده از بیمار می‌توانند برخی از مشکلات بیمار را با اجرای بعضی کارها کاهش دهند: ـ تکرار: برای بیمارانی که مشکلی در حافظه دارند شاید یادآوری مکرر کمک‌کننده باشد. ـ اطمینان‌دهی: یک گفتگوی صمیمانه مختصر و در عین حال قوی می‌تواند بیمار مضطرب یا آشفته را آرام کند. ـ منحرف کردن ذهن بیمار: ذهن بیمار آشفته و وامانده را منحرف کنید. قدم زدن با بیمار می‌تواند در این زمینه کمک‌کننده باشد.
داروها
خیلی از داروهایی که برای مشکلات دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرند می‌توانند باعث گیجی یا خواب‌آلودگی شوند. این داروها را باید حتی‌الامکان قطع کرد. هم‌اکنون داروهای زیاد دیگری تحت بررسی هستند. بعضی از آنها برای کنترل علایم آشفتگی مفید هستند.
داروهای جدیدی که با نسخه پزشک تجویز می‌شوند ممکن است پیشرفت بیماری را در بعضی از بیماران به تأخیر اندازد
معادل ابجد
863